Świadczenie pielęgnacyjne

Świadczenie pielęgnacyjne jest świadczeniem pieniężnym, o które mogą ubiegać się osoby, które nie podejmują lub rezygnują z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu podjęcia opieki nad poważnie niepełnosprawnym członkiem rodziny. 

Wysokość świadczenia pielęgnacyjnego

Od 1 stycznia 2019 r. wysokość świadczenia pielęgnacyjnego wynosi 1583 zł miesięcznie. W kolejnych latach świadczenie będzie co roku waloryzowane i będzie rosło o procentowy wskaźnik, o jaki zwiększać się będzie minimalne wynagrodzenie za pracę.

Ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego:

Prawo do świadczenia pielęgnacyjnego ustala się na czas nieokreślony, chyba że orzeczenie o niepełnosprawności lub orzeczenie o stopniu niepełnosprawności zostało wydane na czas określony. W przypadku wydania orzeczenia o niepełnosprawności lub orzeczenia o stopniu niepełnosprawności na czas określony prawo do świadczenia pielęgnacyjnego ustala się do ostatniego dnia miesiąca, w którym upływa termin ważności orzeczenia.

Jeżeli w okresie trzech miesięcy, licząc od dnia wydania orzeczenia o niepełnosprawności lub orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, zostanie złożony wniosek o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, prawo to ustala się począwszy od miesiąca, w którym złożono wniosek o ustalenie niepełnosprawności lub stopnia niepełnosprawności.

Świadczenie pielegnacyjne przysługuje:

  1. matce lub ojcu,
  2. opiekunowi faktyczemu dziecka,
  3. osobie będącej rodziną zastępczą spokrewnioną w rozumieniu ustawy z dnia 9 czerwca 2011r. o wspieraniu rodzniny i systemie pieczy zastępczej,
  4. innym osobom, na których zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy, ciąży obowiązek alimentacyjny, z wyjątkiem osób o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Wykazane osoby mogą ubiegać się o świadczenie pielęgnacyjne, jeżeli nie podejmują lub rezygnują z zatrudnienia bądź innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem:

  • o znacznym stopniu niepełnosprawności lub 
  • orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: 
    • konieczności stałej lub długotrwałej opieki, 
    • pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji, 
    • konieczności stałego współudziału na co dzień oiekuna dziecka w procesie jego leczenia i rehabilitacji i edukacji. 

Osobom, o których mowa w pkt 4 – innym niż spokrewnione w pierwszym stopniu z osobą wymagającą opieki – świadczenie przysługuje, w przypadku gdy zostaną łącznie spełnione następujące warunki:

  • rodzice osoby wymagającej opieki: nie żyją, zostali pozbawieni praw rodzicielskich, są małoletni lub legitymują się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności; 
  • nie ma innych osób spokrewnionych w pierwszym stopniu, są małoletnie lub legitymują się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności; 
  • nie ma osób, o których mowa w powyższych punktach lub legitymują się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. 

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje:

Gdy niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała:

  • nie później niż do ukończenia 18 r. życia lub 
  • w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej, jednak nie później niż do ukończenia 25 r. życia. 

Świadczenie pielęgnacyjnie nie przysługuje, jeśli:

  1. osoba sprawująca opiekę ma ustalone prawo do: 
    • emerytury, renty, renty socjanej; 
    • renty rodzinnej z tytułu śmierci małżonka przyznanej w przypadku zbiegu prawa do renty rodzinnej i innego świadczenia emerytalno-rentowego; 
    • zasiłku stałego; 
    • nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego; 
    • zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego; 
    • specjalnego zasiłku opiekuńczego, świadczenia pielęgnacyjnego lub zasiłku dla opiekuna, o  którym mowa w ustawie z dnia 4 kwietnia 2014r. o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów. 
  2. osoba wymagająca opieki: 
    • pozostaje w związku małżeńskim, chyba że współmałżonek legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności; 
    • została umieszczona w rodzinie zastępczej, z wyjątkiem rodziny zastępczej spokrewnionej, rodzinnym domu dziecka albo, w związku z koniecznością kształcenia, rewalidacji lub rehabilitacji, w placówce zastępczej zapewniającej calodobową opiekę, w tym w specjalnym ośrodku szkolno-wychowawczym, z wyjątkiem podmiotu wykonującego działalność leczniczą, i korzysta w niej z całodobowej opieki przez więcej niż 5 dni w tygodniu; 
  3. na osobę wymagającą opieki: 
    • inna osoba ma ustalone prawo do wcześniejszej emerytury; 
    • jest ustalone prawo do dodatku do zasiłku rodzinnego, o którym mowa w art. 10 ustawy, prawo do specjanego zasiłku opiekuńczego, świadczenia pielęgnacyjnego lub zasiłku dla opiekuna, o którym mowa w ustawie z dnia 4 kwietnia 2014r. o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów; 
    • inna osoba jest uprawniona za granicą do świadczenia na pokrycie wydatków związanych z opieką, chyba że przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego lub dwustronne umowy o zabezpieczeniu społecznym stanowią inaczej. 

Akty prawne:

  1. Ustawa z dn. 28 listopada 2003r. o świadczeniach rodzinnych